Szlak do kaplicy Santa Barbara

Kościół św. Barbary wygląda jak przyklejony do skał. Patrząc z dołu ma się wrażenie, że nie ma tam żadnej drogi, takiej niewspinaczkowej! Przygladając się z oddali zastanawiasz się, czy jego niezwykłe położenie nie jest po prostu optycznym złudzeniem?
Santa Barbara położona jest niezwykle malowniczo na wysokości 610 m n.p.m. U jej stóp jezioro i miasteczko Riva del Garda.

Szlak do niej jest wspaniałą propozycją dla tych, którzy kochają naturę, ciszę i wędrowanie.
Widok z progu kaplicy jest niezapomniany. Człowiek czuje się tu jak na dachu świata.

Opis szlaku

Wycieczkę można podzielić na dwie części: pierwsza do bastionu, łatwa i odpowiednia dla każdego, druga, z bastionu do kościoła, bardziej wymagająca i stroma.
Dotarcie do bastionu Riva del Garda jest bardzo proste. Szlak zaczyna się od małego portu i przy rondzie pomiędzy ulicą Bastione i Monte Oro, koło parkingu Monte Oro lub jeśli chcesz zaoszczędzić sobie trochę drogi, możesz skorzystać z windy, która zabierze cię do twierdzy. Początkowo czeka na ciebie dość nużące podejście, może nieco monotonne ze względu na ciągły zygzak z krętymi zakrętami.
Ten odcinek trasy jest wygodny. Droga jest utwardzona, dzięki czemu możemy wjechać tam także z wózkiem.
Do bastionu dociera się po mniej więcej trzydziestu minutach spaceru. 

Budynek powstał na początku XVI w., aby chronić miasto i jego mieszkańców tuż po zakończeniu weneckiej dominacji Rivy. Uchodzi za symbol miasta i znajduje się na zboczach góry Rocchetta. W 1703 r. został zniszczony przez wojska francuskie pod dowództwem generała Vendôme.
Obecnie można go podziwiać po konserwacji. Sam obiekt jest raczej niewielki, ale prezentuje się wspaniale, a jeszcze lepszy jest widok na miasto, port i jezioro. Wejście do środka jest za darmo. Dla zinteresowanych, obok znajduje się także restauracja i ostatnie miejsce, gdzie można kupić zapas picia na drogę.
Po zwiedzeniu bastionu można zejść albo kontynuować szlakiem nr 404, który jest już bardziej wymagający i zdecydowanie należy go zaliczyć do górskich wycieczek.
Po niecałej godzince leśnego spaceru dochodzimy do schroniska św. Barbary, które wydaje się nie być ostatnio zamieszkane, gdzie możemy odpocząć – ustawiono tu ławki, stoły i kosze na śmieci. Stąd do kościółka pozostaje 10 min marszu, ale stąd już go widzisz, bo do tej pory będziesz się zastanawiać, gdzie on się podziewa.
Gdy w końcu dotrzesz na szczyt i spojrzysz na okolicę zapomnisz o wszystkim. Twoim oczom ukaże się budynek przyczepiony do skały, z zapierającym widokiem na błękitne jezioro. 

Takich widoków nigdy nie ma się dosyć. Cisza i spokój są w tym miejscu najbardziej ekspresyjne.

Gdzie zjeść?