Bolonia to nie tylko historyczne centrum miasta, ale również okoliczne wzgórza, które powalają urokiem.
Żeby popatrzeć na miasto z góry, warto wybrać się na spacer do 300 scalini, czyli 300 schodków.
Jest tam pięknie położony punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta, Sanktuarium San Luca i okoliczne wzgórza okalające Bolonię.
![]()
300 scalini odkryłam dosyć niedawno. Przez długi czas nie miałam pojęcia o ich istnieniu. Schody znajdują się na jednym ze wzgórz otaczających Bolonię i biorą swoją nazwę od liczby schodków, które trzeba pokonać, aby się tam dostać. Dla tych, którzy kochają spacery, polecam z całego serca.
Istnieją dwie możliwe trasy: pierwsza zaczyna się na końcu Via Meloncello i prowadzi w sąsiedztwie prywatnej posesji i pozwala dotrzeć do miejsca w około pół godziny.
Aby dostać się do bramy Meloncello, wsiądź do dowolnego autobusu z centrum miasta, który zatrzymuje się na przystanku Meloncello. Na przykład linia 20 z San Pietro.
Druga trasa zaczyna się przy wejściu do Villa Spada*. Też niecałe 30 minut.
Ja osobiście przeszłam się tam drugą trasą! Trasę rozpoczęłam w ogrodach willi Spada. Przeszłam przez ogrody willi (nieodpłatne), następnie skręciłam w prawo koło pomniku partyzantów** i schodkami wspięłam się w górę. Następnie skręciłam w lewo, aż dotarłam do asfaltowej drogi — Via Casaglia, którą maszerowałam aż doszłam do 300 schodków.
![]()
Weszłam na szczyt schodkami (uwaga na stopnie, są bardzo śliskie, gdy pada deszcz) i z powrotem do miasta wróciłam przez Park San Pellegrino.
![]()
![]()
Spacer do 300 Scalini jest niezwykły z wielu powodów. Po pierwsze natura jest tu przepiękna. Po drugie cisza i spokój — to miejsca znane tylko mieszkańcom. Nie ma pielgrzymek turystów, warto podkreślić, że wędrując, zwykle nie spotyka się żywej duszy.
Widoki cieszą oko. I upewniają, że warto było tam pójść. Ma się tam wrażenie, że czas zatrzymał się na chwilę.
Tu wśród drzew usytuowano też kilka ławek. Można przysiąść i podziwiać piękne widoki regionu Emilia-Romania.
Na wzgórzu w okresie wiosenno letnim działa Teatro dei Mignoli. Jest to stowarzyszenie, które działa od około pięciu lat i pracuje nad odzyskaniem tej opuszczonej przestrzeni, aby stała się użyteczna dla każdego. Teatr powstał jako utopijny projekt przeniesienia teatru na wzgórza. Potem przyszła scena ze słomy, wspólny piekarnik, ogród warzywny, winnica, a na końcu kiosk z przekąskami. Jest to przestrzeń, która od 31 maja do września, włącznie z sierpniem, budzi się do życia i organizuje pokazy teatralne, koncerty, zajęcia holistyczne, warsztaty dla dzieci, aperitify o zachodzie słońca, trekking, laboratoria w ogrodzie warzywnym.
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Warto się wybrać, zarówno w towarzystwie, jak i samodzielnie, aby cieszyć się panoramą, którą oferuje, i całkowicie zanurzyć się w naturze.
Wskazane jest mieć ze sobą butelkę wody i coś do jedzenia, bo po drodze nie ma restauracji.
Na wzgórze można dostać się również samochodem, ale niewątpliwą przyjemnością jest spacer.
* Villa Spada zbudowana została w XVII wieku w stylu neoklasycznym. Willa otoczona jest sześcio hektarowym parkiem, w którym można poczuć się jak w lesie. Koło willi znajdują się geometryczne włoskie ogrody ozdobione dwunastoma posągami z terakoty. Rzeźby zostały wykonane przez artystę Nicolę Zamboni i zostały wykonane w latach 90-tych XX wieku podczas renowacji Villa Spada.
Posągi nazywane są „Dwunastoma miesiącami”.
Przedmiotami tych cudownych rzeźb Nicoli Zamboni są zwykłe kobiety.
W willa Spada znajduje się muzeum tekstylne.
Jeśli kochasz sztukę i kiedykolwiek odwiedziłeś Bolonię, nie zapomnij odwiedzić tego miejsca znajdujacego się niedaleko centrum miasta.
Chociaż kiedy tam dotarłam, muzeum było zamknięte, ale ogród wygląda imponująco i warto go odwiedzić.
![]()
![]()
![]()
**Pomnik 128 partyzantów w prowincji Bolonia, którzy polegli podczas II wojny, znajduje się na terenie parku Villa Spada. Został zbudowany w 1975 roku przez architektów grupy „Nowe Miasto” pod kierunkiem architekta Letizii Gelli Mazzucato oraz przez studentów szkoły artystycznej i instytutu artystycznego F. Arcangeli z Bolonii. Ostatnio został przywrócony przez stowarzyszenie „Artecittà”.
![]()
Gdzie spać w Bolonii ?
Sanktuarium Madonna di San Luca
Siedem sekretów Bolonii, o których dowiesz się od jego mieszkańca
Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:
Pozdrawiam
Renata
Żeby popatrzeć na miasto z góry, warto wybrać się na spacer do 300 scalini, czyli 300 schodków.
Jest tam pięknie położony punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę miasta, Sanktuarium San Luca i okoliczne wzgórza okalające Bolonię.
Istnieją dwie możliwe trasy: pierwsza zaczyna się na końcu Via Meloncello i prowadzi w sąsiedztwie prywatnej posesji i pozwala dotrzeć do miejsca w około pół godziny.
Aby dostać się do bramy Meloncello, wsiądź do dowolnego autobusu z centrum miasta, który zatrzymuje się na przystanku Meloncello. Na przykład linia 20 z San Pietro.
Druga trasa zaczyna się przy wejściu do Villa Spada*. Też niecałe 30 minut.
Ja osobiście przeszłam się tam drugą trasą! Trasę rozpoczęłam w ogrodach willi Spada. Przeszłam przez ogrody willi (nieodpłatne), następnie skręciłam w prawo koło pomniku partyzantów** i schodkami wspięłam się w górę. Następnie skręciłam w lewo, aż dotarłam do asfaltowej drogi — Via Casaglia, którą maszerowałam aż doszłam do 300 schodków.
Spacer do 300 Scalini jest niezwykły z wielu powodów. Po pierwsze natura jest tu przepiękna. Po drugie cisza i spokój — to miejsca znane tylko mieszkańcom. Nie ma pielgrzymek turystów, warto podkreślić, że wędrując, zwykle nie spotyka się żywej duszy.
Widoki cieszą oko. I upewniają, że warto było tam pójść. Ma się tam wrażenie, że czas zatrzymał się na chwilę.
Tu wśród drzew usytuowano też kilka ławek. Można przysiąść i podziwiać piękne widoki regionu Emilia-Romania.
Na wzgórzu w okresie wiosenno letnim działa Teatro dei Mignoli. Jest to stowarzyszenie, które działa od około pięciu lat i pracuje nad odzyskaniem tej opuszczonej przestrzeni, aby stała się użyteczna dla każdego. Teatr powstał jako utopijny projekt przeniesienia teatru na wzgórza. Potem przyszła scena ze słomy, wspólny piekarnik, ogród warzywny, winnica, a na końcu kiosk z przekąskami. Jest to przestrzeń, która od 31 maja do września, włącznie z sierpniem, budzi się do życia i organizuje pokazy teatralne, koncerty, zajęcia holistyczne, warsztaty dla dzieci, aperitify o zachodzie słońca, trekking, laboratoria w ogrodzie warzywnym.
Wskazane jest mieć ze sobą butelkę wody i coś do jedzenia, bo po drodze nie ma restauracji.
Na wzgórze można dostać się również samochodem, ale niewątpliwą przyjemnością jest spacer.
* Villa Spada zbudowana została w XVII wieku w stylu neoklasycznym. Willa otoczona jest sześcio hektarowym parkiem, w którym można poczuć się jak w lesie. Koło willi znajdują się geometryczne włoskie ogrody ozdobione dwunastoma posągami z terakoty. Rzeźby zostały wykonane przez artystę Nicolę Zamboni i zostały wykonane w latach 90-tych XX wieku podczas renowacji Villa Spada.
Posągi nazywane są „Dwunastoma miesiącami”.
Przedmiotami tych cudownych rzeźb Nicoli Zamboni są zwykłe kobiety.
W willa Spada znajduje się muzeum tekstylne.
Jeśli kochasz sztukę i kiedykolwiek odwiedziłeś Bolonię, nie zapomnij odwiedzić tego miejsca znajdujacego się niedaleko centrum miasta.
Chociaż kiedy tam dotarłam, muzeum było zamknięte, ale ogród wygląda imponująco i warto go odwiedzić.
**Pomnik 128 partyzantów w prowincji Bolonia, którzy polegli podczas II wojny, znajduje się na terenie parku Villa Spada. Został zbudowany w 1975 roku przez architektów grupy „Nowe Miasto” pod kierunkiem architekta Letizii Gelli Mazzucato oraz przez studentów szkoły artystycznej i instytutu artystycznego F. Arcangeli z Bolonii. Ostatnio został przywrócony przez stowarzyszenie „Artecittà”.
Polecam również:
Le Due Torri - symbol Bolonii
Gdzie spać w Bolonii ?
Sanktuarium Madonna di San Luca
Siedem sekretów Bolonii, o których dowiesz się od jego mieszkańca
Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:
- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje.
- Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu.
- Śledź mnie na Instagramie @kalejdoskoprenaty!
- Otrzymuj ‚List z Włoch’ zapisując się na newsletter.
Pozdrawiam
Renata